җәяүле

1. прил.

пе́ший, иду́щий пешко́м

җәяүле отряд — пе́ший отря́д

җәяүле сәяхәтчеләр — пе́шие путеше́ственники

җәяүле хәбәрче — пе́ший вестово́й

2. сущ.

1) пе́ший, пешехо́д || пешехо́дный

җәяүлеләр күпере — пешехо́дный мост

җәяүлеләр сукмагы — пешехо́дная тропи́нка

••

җәяүлегә янчык та авыр — погов. пе́шему и свёрток тяжёл

атлы җәяүлегә юлдаш түгел — погов. ко́нный пе́шему не това́рищ

2) пехоти́нец || пехо́тный (полк)

•

- җәяүле буран

- җәяүле гаскәр